Financieel Dagblad
Reclamecode voor Alcoholhoudende Dranken loopt op laatste benen
Het had het moment moeten zijn waarop er een kurk werd gezet op al te losse verkoopmethoden van sommige internethandelaren in wijn. Maar het door de Koninklijke Vereniging van Nederlands Wijnhandelaren (KVNW) gedaagde Wijnoutlet, werd 29 sept j.l. op cruciale fronten in het gelijk gesteld door de kortgedingrechter.
De brancheafspraken over reclame-uitingen van alcoholverkoop lopen daarmee op haar laatste benen. Het wordt tijd dat in de plaats daarvan een afdwingbare en bovendien effectievere wettelijke regeling komt. Want laten we niet uit het oog verliezen wáárom die afspraken er eigenlijk zijn: om kwetsbare groepen tegen overmatig alcoholgebruik te beschermen. Op papier dan, want het heeft er alle schijn van dat de traditionele wijnhandel deze “code” slechts gebruikt om haar eigen financiële belangen te beschermen.
De voorzieningenrechter kreeg drie eisen voorgelegd. Bij de eerste verweet de KVNW - met vijf wijnimporteurs als mede-eisers - Wijnoutlet ervan er oneerlijke handelspraktijken op na te houden. Zo waren opgevoerde wijnoogstjaren onjuist en hadden prijsacties een langere looptijd dan aangegeven. Maar bij de zich in de eis voegende importeurs bleek het al niet beter te zijn. Met een uitruil van rectificaties klopte de rechter deze onbenullige kwestie af.
“Het heeft er alle schijn van dat de traditionele wijnhandel deze “code” slechts gebruikt om haar eigen financiële belangen te beschermen.”
Spannender werd het bij de tweede eis. De KNVW vroeg om een verbod op het vergelijken van prijzen met die van buitenlandse aanbieders. De rechter was duidelijk: ook hoge buitenlandse prijzen zijn reële marktprijzen en derhalve in een prijsvergelijk prima te gebruiken als promotiemiddel. Zeker gezien de globalisering een inkopper.
Het hoogtepunt was de derde eis: kan Wijnoutlet verboden worden met kortingen van meer dan 50% te stunten? De code verbiedt dat. De rechter wees de eis af, zonder tot een inhoudelijke beoordeling te komen. Want omdat Wijnoutlet geen lid is van de KVNW, zijn de binnen de branche afgesproken regels niet bindend voor deze prijsvechter. Conclusie: gratis weggeven, zelfs dat is - in extremo - toegestaan. Zolang je maar geen lid bent van de club.
Maar nu een stap verder. Stel, je bent wél lid van de club en je wilt desondanks de vrije hand hebben in het bepalen van je korting? Dan is het nuttig je niet blind te staren op de code, maar te kijken naar wat de hier bovengestelde Mededingingswet zegt. Artikel 6 is glashelder: een ondernemer moet de vrije hand hebben in het bepalen van zijn prijzen en mag niet beperkt worden door branche-afspraken. Dit geldt dus ook voor de KVNW-leden. Het wordt niet voor niets de anti-kartelwet genoemd.
Nu zou het voor finale duidelijkheid gunstig zijn wanneer een lid, wegens overschrijding van de 50%-regel, door de eigen branchevereniging voor de rechter wordt gedaagd. Maar dat gaat niet gebeuren. Het risico is immers groot dat de rechter ook voor clubleden elke belemmering op het geven van korting wegneemt. Dan gaat de concurrentie op prijs volledig los en trekken degenen die tegen de laagste prijzen kunnen leveren aan het langste eind. Dat gaan een heleboel traditionele handelaren niet overleven.
Het kan zoveel beter geregeld worden. De code is er, als gezegd, om kwetsbare groepen te beschermen. Gezien deze insteek mag je verwachten dat de KVNW een wettelijke regeling verwelkomt die deze doelstelling op een effectieve manier kracht bijzet. Uit onderzoek van onder meer het Nederlands Instituut voor Alcoholbeleid (STAP), blijkt dat het invoeren van een minimumprijs voor alcoholhoudende drank zo’n maatregel is. Spotgoedkope drank behoort daarmee tot het verleden.
Dus, laat het over aan de wetgever om te bepalen wat er moet gebeuren. Dit kan niets anders zijn dan het vaststellen van minimumprijzen en een verbod op reclame gericht op kwetsbare groepen. Hiermee komt een einde aan de onzin van de kortingsregel die uiteindelijk alleen de traditionele wijnhandel uitkomt. Zo ontstaat een level playing field voor álle deelnemers, inclusief de internethandel. Dit moet niet alleen gebeuren, het zál ook gebeuren. Zeker nu de rechter de code op de belangrijkste punten onderuithaalde.
Eelco van Wieringen, journalist
Twan Kroon, researcher
JournalismFund Europe
DECEPTION WITH PORT
PORTO - Research by journalists Eelco van Wieringen (Buro Publieke Werken, Holland), Micael Pereira (Expresso Portugal) and Twan Kroon (researcher, Holland) shows that the age of port wines is often incorrect. They commissioned scientific research into the actual age of 10 and 20 year old Tawny ports. In more than half of the cases, the bottles appear to contain too young port.
Deception: Port often younger than label indicates and synthetic alcohol found in samples
The Portuguese wine is popular because of its sweet taste and strong alcohol content. Port is fortified red wine from Northern Portugal. It is wine, to which 'aguardente' or brandy is added. That is a strong alcoholic substance, comparable to Grappa and Eau de Vie. This brings the alcohol percentage of the final port to 20%.
Extreme deviations
The Center for Isotope Research of the University of Groningen determined the real age of the port using carbon-14 measurements. Carbon-14 is an organic compound found in tiny amounts in wine. By measuring the amount, the researchers can determine, with an accuracy of one to maximum of two years, when the grapes have grown (they absorb the carbon-14 during the growth). The most extreme deviations were found with the brands Royal Oporto, Lagarada and Varossio. They have not matured for 10 years in oak barrels, as the label indicates, but only 2½, 3 and 4 years.
Overpaid
The consumer has therefore paid far too much for those ports. The Royal Oporto costs €23.95 in the store. But for the youthful port that is actually in it, you normally pay no more than 5 euros per bottle.
The Groningen professor Harro Meijer of the CIO says about this: "What is written on the label is not good at all, it is total deception. They'll have to do other tricks to make it taste like a 10-year-old port."
A-brands....nothing to complain about
Incidentally, the premium brands such as Grahams, Taylors, DOW and Warre are not suspect. The tests show that their actual age matches up nicely with what is stated on the label. It is mainly the private labels and B-brands that appear to be cheating.
NVWA: clear case of deception
The Dutch Food and Consumer Product Safety Authority (NVWA) is in any case alarmed by the findings of Meldpunt and the researchers from Groningen. When asked, a spokesperson said in a response: "It is a form of deception, because what is on the label must match what is in the product. If you claim it has aged for 10 years, then it must have aged for 10 years. As a result of your reporting and the Groningen report, we have made a report to the Food Fraud Network, a partnership of the European food authorities."
Producers: it's allowed
The manufacturers of ports that are too young say in their responses that they comply with the Portuguese rules for port production. They are very broadly formulated. A Tawny port may contain a mixture of different vintages, as long as it retains the 'character' of a 10 or 20 year old port.
European regulations: it is not allowed
But according to EU law, the labels must not be misleading when it comes to ingredients or preparation method. It says on the bottles that it has 'aged 10 or 20 years in oak barrels' and that is factually incorrect. In their responses, the producers say that the Portuguese government must first change the rules to be in line with EU legislation. As producers individually, they therefore do not feel bound by the EU rules. Something with which the Dutch Food and Consumer Product Safety Authority clearly does not agree. And it is also questionable whether the Dutch supermarkets and off-licences will accept this explanation.